“Ja ja, relativeren kunnen we als de beste…”

Al een paar maanden verheugden wij ons op een weekendje kamperen. De dagen werden langer én warmer. Het perfecte moment om een paar weken geleden onze tent ergens op te zetten. De auto tot op de millimeter volgeladen met kampeerspullen togen we – na een week hard werken – het bewuste weekend richting de kust.

Rond vijven bereikten we onze camping op nog geen twee minuten wandelafstand van het strand. Yes! Weekend! Genieten! Vrij! Totdat we onze autodeuren probeerden open te drukken, die door tegendruk van de wind werden tegengehouden. Toen ze eindelijk ongeveer tien centimeter waren geopend, werden ze bijna door diezelfde wind van de auto gerukt. Storm. In Petten. Windkracht 8.

MEEWARIG
Bijna meewarig werden wij door de campingeigenaren begroet en na het inchecken wensten zij ons met eenzelfde blik in de ogen succes! Vijf minuten later lag het tentzeil op de aangewezen kampeerplek op de grond om anderhalve seconde later door de wind meegenomen te worden. Herkansing. Dit keer met op iedere hoek een verzwaring door gereedschap, de koelbox en twee koffers. Zo, dat lag. Nu de tent erop. Ook hier probeerde de wind vat op te krijgen, dus de vier geïmproviseerde verzwaringselementen daar weer bovenop gezet.

OPPERMACHTIG
Toen we ongeveer een uur later eindelijk zover waren om onze tentstokken door het doek te rijgen, besloot de regen de storm te vergezellen. We lieten ons niet kisten, maar – eerlijk is eerlijk – het positieve vakantiehumeur van die ochtend was binnen no-time tot nul gereduceerd. Vloek en ook een traan omdat tentstok nummer twee de storm niet kon dealen en brak. Ducttape bood geen soelaas. De wind was oppermachtig. Tenslotte viel de koelbox om en kreeg diezelfde wind gelegenheid om onder het tentzeil te kruipen en ook nog eens ‘onschuldig’ een paar haringen uit de grond te wippen.

PIEPKLEIN
Een blik naar elkaar was voldoende. Dit ging ‘m niet worden. Een halfuurtje later opnieuw de auto – hetzij ‘ietsjes’ slordiger dan die ochtend – propvol gestouwd en bij de receptie onze nederlaag gemeld. Fijne mensen, die met ons meedachten. Er stond nog een klein glamping-tentje vrij. Daar mochten we het aankomend weekend wel doorbrengen. Klein bleek piepklein, maar hé! Er stonden wel twee eenpersoonsbedden in met een tussenruimte van een halve meter met aan het voeteinde ook nog eens 50 centimeter voor onze koffers. Wilde de een iets pakken uit het voorste gedeelte van de tent, dan moest de ander eventjes naar buiten.

RELATIVEREN
De storm was nog lang niet gaan liggen en gierde om ons nieuwe onderkomen, maar wij zaten droog. De volgende dag was de wind afgezwakt. Wel regende het vrijwel de hele dag. Desondanks vermaakten wij ons prima met het maken van een strandwandeling en een bezoek aan het mooie Alkmaar. Het beste ervan maken toch? Tenslotte waren het maar een paar dagen en dan konden we weer naar ons eigen huis met ruimte, een fris bed en geen 200 meter lopen door regen en wind voor een bezoek aan douche en toilet. Ja ja, relativeren… dat kunnen we als de beste.

VAST ADRES
Het is wel erg gemakkelijk natuurlijk als je maar twee à drie dagen in deze omstandigheden hoeft te verkeren, in ieder geval droog zit, op afstand een douche en toilet hebt, eten, drinken, wifi, een bed, schone kleren (ondergoed) en vooruitzichten op terugkeer op een vast adres, in een stenen huis, badkamer met wasmachine, verwarming of airco, ziektekostenverzekering, buren, familie, inkomen geniet en ‘s avonds met een drankje lekker op de bank kunt neerploffen om je favoriete Netflix-serie te bekijken. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

VLUCHTEN
Ik weet dat er mensen op deze wereld zijn die vluchten uit vrees voor vervolging in het thuisland op grond van ras, godsdienst, politieke overtuiging, geaardheid of ze behoren tot een bepaalde etnische of sociale groep waardoor ze in het eigen land vervolgd worden. Hieraan dacht ik toen de storm in Petten trachtte grip te krijgen op het ‘dak’ van ons piepkleine glamping-tentje. Wij hebben het getroffen met ons leven in een veilig land. Dat gun ik iedereen.


NACHT VAN DE VLUCHTELING
Daarom loop ik 40 kilometer tijdens de Nacht van de Vluchteling (11 op 12 september). Meer informatie hierover of misschien wil je me sponsoren? Check hiervoor deze link: Nacht van de Vluchteling – Diana de Groot

(O ja, onze tent ligt inmiddels op de stort. Wij zijn in de gelukkige positie om een nieuwe te kunnen aanschaffen…)